Zeytinin anavatanı olarak Mezopotamya kabul edilir. Buradan Anadolu, Batı Akdeniz ve zamanla tüm Akdeniz bölgesine yayılmıştır. Günümüzde Amerika kıtasından Japonya’ya kadar neredeyse tüm ülkelerde zeytin ağacı yetiştirilir. Kuzeydeki çok soğuk ülkelerde yoktur. Zeytin dayanıklı bir ağaç olmasına rağmen çok soğuğu sevmez.
Zaman içinde zeytinin biyo çeşitliliği artarak pek çok tür gelişmiştir. Her ülke kendi hibrit üretimiyle farklı tür zeytinlerde öne çıkmıştır. Ülkemizde en çok Gemlik çeşiti zeytin yetişir. Daha sonra Ayvalık diğer adıyla Edremit zeytin çeşiti vardır.
Bizim bölgemiz olan Antalya ise en çok Tavşan Yüreği ve Beylik zeytiniyle ön plana çıkar. Zeytin üretiminde dikkat edilmesi gereken en önemli husus o yöreye özgü zeytinin en iyi verim vermesidir. Devletin daha önceki yıllarda Gemlik zeytinine önem vermesi ve aşılı, sertifikalı fidanlarda öne çıkması yüzünden bu çeşit neredeyse tüm ülkeye yayılmıştır. Gemlik zeytini yağ üretiminde çok iddialı olmamasına rağmen dane üretiminde karlı bir çeşittir.
Zeytin tüketimi bizde sofralık olarak yaygındır. Özellikle Türk kahvaltısının vazgeçilmezidir. Siyah ve yeşil olarak tüketilebilir. Yeşil zeytin henüz olgunlaşmamış yani yeşilken toplanıp kurulması ile ortaya çıkar. Zeytin olgunlaşınca siyah renge dönüşür ve bu dönemde kurulması ile sofralık siyah zeytin elde edilir.
Zeytin kurulmasında pek çok yöntem vardır. Kırma, çizme, bastırma, sele gibi yöntemler sofralık zeytin çeşitliğini sağlar. Sadece tuzlu suda bekletme en çok kullanılan ve en sağlıklı tatlandırma yöntemidir. Bunun yanı sıra bazı kostik maddeler yardımıyla hızlı tatlandırma yöntemide kullanılmaktadır.
Biz bahçemizde sadece tuzlu su ile tatlandırma yöntemi kullanıyoruz. Biraz geç tatlanıyor ama en sağlıklı yöntem bu olduğu için zamanı göz ardı ediyoruz.